مقدمه
با افزایش تهدیدات در دنیای آنلاین، کاربران بیشتری به حفاظت از اطلاعات شخصی خود توجه می کنند. VPN (شبکه خصوصی مجازی) و سرورهای پروکسی دو ابزار رایج برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی در تعاملات آنلاین هستند.
.1رمزگذاری داده:
تفاوت اصلی بین VPN و پروکسی در سطح رمزگذاری داده ها است. یک VPN از رمزگذاری قوی برای محافظت از اطلاعات در برابر دسترسی غیرمجاز و جاسوسی استفاده می کند، در حالی که یک پروکسی چنین سطح بالایی از امنیت را ارائه نمی دهد.
.2 ترافیک اینترنت:
یک VPN تمام ترافیک اینترنت شما را از طریق یک تونل امن هدایت می کند، در حالی که یک پروکسی فقط درخواست های خاص را هدایت می کند. این امر استفاده از VPN را جامع تر و مؤثرتر می کند تا اطمینان حاصل شود که فعالیت آنلاین شما محافظت می شود.
.3 آدرس IP پنهان:
یک VPN آدرس IP واقعی شما را با جایگزین کردن آن با آدرس IP سروری که به آن متصل هستید پنهان می کند، که ناشناس بودن را هنگام استفاده از اینترنت تضمین می کند. یک پروکسی همچنین به شما امکان می دهد IP خود را مخفی کنید، اما سطح ناشناس بودن در مقایسه با VPN کمتر است.
نتیجه
استفاده از VPN سطح بالاتری از امنیت، ناشناس بودن و حریم خصوصی آنلاین را در مقایسه با سرورهای پروکسی فراهم می کند. کاربران بیشتر و بیشتری از VPN به دلیل اثربخشی آن در محافظت از داده ها در برابر هکرها، جاسوسان و سایر تهدیدات سایبری استفاده می کنند. در حالی که پروکسی ها می توانند برای اهداف خاصی مفید باشند، VPN انتخاب ارجح برای کسانی است که به امنیت و ناشناس بودن آنلاین اهمیت می دهند. با پیروی از توصیه‌های این مقاله، می‌توانید آگاهانه‌ترین ابزار را برای محافظت از فعالیت آنلاین خود انتخاب کنید.